TUZ MU ÇOK, SU MU AZ?

Hintli bir yaşlı usta, çırağının sürekli her şeyden şikayet etmesinden bıkmıştı.
Bir gün çırağını tuz almaya gönderdi. Hayatındaki her şeyden mutsuz olan çırak
döndüğünde, yaşlı usta ona,bir avuç tuzu, bir bardak suya atıp içmesini söyledi.
Çırak, yaşlı adamın söylediğini yaptı ama içer içmez ağzındakileri tükürmeye başladı.

Yaşlı adam;
- “Tadı nasıl?” diye sordu.

Adam Öfkeyle;

- “acı” diye cevap verdi.
Usta kıkırdayarak çırağını kolundan tuttu ve dışarı çıkardı. Sessizce az ilerdeki
gölün kıyısına götürdü ve çırağına bu kez de bir avuç tuzu göle atıp, gölden su
içmesini söyledi.
Söyleneni yapan çırak, ağzının kenarlarından akan suyu koluyla silerken ayni soruyu
sordu:

- “Tadı nasıl?”

Genç çırak;
- “Ferahlatıcı” diye cevap verdi.

Yaşlı adam;
- “Tuzun tadını aldın mı?” diye sordu,

- “hayır” diye cevapladı çırağı.
Bunun üzerine yaşlı adam, suyun yanına diz çökmüş olan çırağının yanına oturdu ve
şöyle dedi:
- “Yaşamdaki ıstıraplar tuz gibidir, ne azdır, ne de çok. Istırabın miktarı hep
aynıdır. Ancak bu ıstırabın acılığı, neyin içine konulduğuna bağlıdır. Istırabın
olduğunda yapman gereken tek şey ıstırap veren şeyle ilgili hislerini
genişletmektir. Onun için sen de artık bardak olmayı bırak, göl olmaya çalış